کد مطلب:106846 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:152

حکمت 146











[صفحه 561]

(كسی كه به عمل گروهی راضی باشد چنان است كه گویی با ایشان در انجام آن كار همراه بوده است و بر هر كسی كه انجام دهنده ی كار نادرست می باشد، دو گناه است یكی گناه انجام دادن آن كار، دیگری گناه راضی بودن به آن). وجه شبه شركت داشتن با آنان در خشنودی به آن عمل لازمه اش علاقمندی و میل قلبی به آن كار و رابطه آن كار با طبع اوست، امام (ع) از ورود در كار نادرست به دلیل گناهانی كه در پی دارد، برحذر داشته است: گناه انجام كار، روشن است و اما گناه رضایت به كار، از آن رو كه خشنودی به كار نادرست نتیجه ی علاقمندی به آن است پس چنین علاقه ای خود، ناپسند و گناه است


صفحه 561.